Sprint Vrouwen
Periode 1945-1972

Toelichting foto	Foto
Amsterdam, Olympisch Stadion, 22 juni 1947, Olympische Dag. Fanny Blankers-Koen (Sagitta) wint de 100m in 12.0. Ruim achter haar volgen Gerda Koudijs (Victoria, baan 2) in 12.7 en Xenia Stad-de Jong (Celebes, in de buitenbaan) in 12.8.
Amsterdam, Olympiaplein, 13 juni 1948, interland Nederland - Frankrijk. De Française Léa Caurla wint de 200m in 24.9 voor Gré de Jongh in 25.2, Nel Karelse in 25.8 en Rosine Faugouin in 26.2. Ook hier weer finishen de vrouwen te vroeg, in de war gebracht door twee finishlijnen, die voor de 100m en die voor de 200m. Nederland verliest de interland met 44 tegen 48 punten. Léa Caurla beëindigt haar sportloopbaan in hetzelfde jaar, verandert van sekse, heet daarna Leon Caurla en huwt als man een vrouw.
Londen, 7 augustus 1948, Olympische Spelen. In de samenstelling Xenia Stad-de Jong, Nettie Witziers-Timmer, Gerda van der Kade-Koudijs en Fanny Blankers-Koen, wint de estafetteploeg de derde serie 4x100m in 47.6. Later die dag wint de ploeg de gouden medaille in 47.5, een nieuw Nederlands record. De foto toont de tweede wissel van Nettie en Gerda  in de serie. De vrouwen lopen hier duidelijk in baan 4,  in de finale in baan 6.
Londen, White City Stadion, 21 augustus 1949, interland Groot-Brittannië - Frankrijk - Nederland. Het bondsblad De Athletiekwereld kopt over deze wedstrijd: 'Foekje Dillema, de athlete van de dag.' Na enige problemen schiet de starter de atletes weg voor de 100m en Foekje Dillema blijft zitten. De starter schiet terug en Foekje mag opnieuw starten. Voor de Engelsen is favoriet hun Sylvia Cheeseman (startnr. 1). Op de laatste 20 meter schiet Foekje naar voor en wint de 100m in 12.1(foto). Met startnummer 11 de Française Yvette Monginou. De Nederlandse Tini Quick wordt zesde. Op de 200m beslist Foekje de race in de laatste 10 meters en wint in 24.6 voor Cheeseman.
Amsterdam, 18 juni 1950, Olympische Dag. Fanny loopt die dag 100 yards en 80m horden, Foekje loopt de 200m. Wat insiders al zagen aankomen, gebeurt. Foekje loopt onder het record van Fanny en krijgt van de jury 24.1 sec. Achter haar eindigen op grote afstand Gré de Jongh en de Engelse Dorothy Manley, beiden met 25.8. Loes van der Meijden wordt vierde in 26.6.
Bern, 27 augustus 1954, Europese kampioenschappen. Nederland heeft drie vrouwen ingeschreven voor de 100m. Puck van Duyne-Brouwer wint haar serie in 11.9. Hilde Veth wordt derde in haar serie met 12.4 en Els Witkamp wordt vierde in 12.7. Daarna wordt Puck tweede in de halve finale met 11.9, dezelfde tijd als de Italiaanse winnares Leone. In de finale (foto) wint Puck (links) zilver.
De finishfoto van de finale 100m. Puck (buitenbaan) wordt tweede in weer 11.9 achter de Russische Turova in 11.8, maar voor Pashley (Engeland) 11.9, Leone 12.0, Nesmelyi (Hongarije) 12.1 en Armitage (Engeland) 12.1.
Den Haag, Zuidlarenstraat, 11 augustus 1957, Nederlandse kampioenschappen. De recensent van De Athletiekwereld veegt de vloer aan met deze kampioenschappen, waarop vooral de heren matig presteren. Bij de vrouwen wint Hannie Bloemhof (Palthene, Arnhem) de 100m gejaagd door de wind in 11.5, voor Ine Spijk (RKEAV, baan 1) in 11.7, Joke Claus (Minerva) 11.7, Els Witkamp (GAC, baan 6) 11.8, Ria van Kuik (Olympia '48) 11.9 en Ali Merison-de Jong (Amstel). Hoe hard de wind over de baan waaide blijkt uit het feit dat in dat jaar slechts twee atletes reglementair onder de 12 sec. lopen: Hannie Bloemhof met 11.6 en Ria van Kuik met 11.8. Hannie Bloemhof wint ook de 200m in 23.6. Op de wereldranglijst van 1957 staat Hannie Bloemhof met haar 11.6 slechts 0.1 achter de aanvoerster Krepkina (USSR) en op de 200m staat zij op de tiende plaats met 24.1.
Londen, White City Stadion, 27 september 1958. Tijdens invitatiewedstrijden wordt Ria van Kuik (nr. 5)  tweede op de 220 yards in 25.2, achter de Engelse Marianne Dew in 25.1, maar voor de Engelse kampioene Foulds.
Amsterdam, Olympiaplein, 15 mei 1960. Gerda Kraan verbetert het record 400m van Ine ter Laak-Spijk met 0.2 en brengt het op 55.9. De vrouwen na haar, Nieuwpoort en Knaap, komen er met 58.6 en 58.9 niet aan te pas. Later dat jaar loopt Ine ter Laak 55.5 en neemt het record weer terug van Gerda.
Vlaardingen, sportpark De Vijfsluizen, 30 juli 1961, Nederlandse kampioenschappen. Ellen Ort  (Atmodes) concentreert zich in deze wedstrijd op de sprintnummers, die ze beide wint. De 100m gaat in 12.2, voor Wil Kapel (Celebes) 12.4, Tilly van der Zwaard (Sagitta, baan 1) 12.5, Lia Hinten (K&K, baan 4) 12.7, Lenie Boele (DCV, juniore) 12.7 en Nannie Haase (LDA) 12.7. Op de 200 m. is de volgorde dezelfde. Ellen Ort wint in 24.2, Kapel loopt 24.8 en van der Zwaard 25.0 (meer atletes zijn er niet).
Lenie Boele (DCV) wordt in 1962 de nationaal kampioene 100m. De toppers Joke Bijleveld en Ellen Ort zijn niet aanwezig, waardoor de "jeugd" een kans krijgt. Lenie Boele (1e jaars senior) wordt kampioen in 12.3 voor Truus Cruiming (Celebes, 1e jaars senior) 12.4, Wil Koster-Kapel (Celebes) 12.5, Jos van Duffelen (Atmodes, junior) 12.5, de Jong (Lionitas) 12,5 en  Vos (PSV) 13.0.
Belgrado, 14 september 1962, Europese kampioenschappen. Na 55.4 in de serie en een Nederlands record van 54.8 in de halve finale, komt Tilly van der Made in de finale 400m. In de finale loopt zij met 54.4 naar een derde plaats en weer een record. Winnares is de Russische Maria Itkina in 53.4, voor de Engelse Grieveson met 53.9. De prestatie van Tilly van der Zwaard is opmerkelijk: haar eerste 400m loopt zij 1 oktober 1961, minder dan een jaar voor deze bronzen medaille.
Beverwijk, 23 augustus 1964, Nederlandse kampioenschappen. Slechts acht vrouwen komen opdagen voor de 100m. In de serie vallen af Lidy Vonk en Dijkstra. De start van de finale is volgens de AW een valse start door Joke Bijleveld (Celebes), maar starter Rinkel vindt het een grensgeval. Joke neemt meteen de kop en staat die niet meer af. Zij loopt 11.7. Achter haar komen Ellen Joacim-Ort (Atmodes) in 11.8, Corrie Bakker (Athleta) 11.9, Mieke Sterk (Atmodes) 12.0, Lenie Boele (Minerva) 12.0 en Anneke Roose (Zeeland Sport) 12.6.
Amsterdam, Olympiaplein, zomer 1966. Als voorbereiding op de EK van Boedapest dat jaar nodigt de KNAU een aantal vrouwen uit om te trainen voor de estafette 4x400m. De training wordt geleid door Fanny Blankers-Koen. Vlnr. Martha Klaassen Bos, Lidy Vonk, Wilma van den Berg en Truus Cruiming. Het zal de opstap worden naar een serieuze aanpak van de vrouwen estafettetraining het jaar daarop, door trainer Wil Westphal. Dat resulteert in Mexico 1968 op de Olympische Spelen in een vierde plaats en een evenaring van het wereldrecord.
Amsterdam, 7 augustus 1966, Nederlandse kampioenschappen. Vooraf zijn Hilde Slaman en Lia Hinten de favorieten, maar in de finale zet Stans Brehm 'de zaak op z'n kop', schrijft De Athletiekwereld. Een ander unieke situatie is dat Willy Wokke die in de serie derde wordt, niet mag starten in de finale omdat zij te jong is om de 400m te lopen. Haar tijd van 57.8 is onder de limiet voor de Europese Jeugdspelen, om daar ....... de 400m te lopen. Uitslag: Stans Brehm (Sagitta) wint in 54.3 voor Hilde Slaman (Sagitta) in 54.4. Lia Louer-Hinten (K&K) wordt derde in 55.5, daarna volgen Hannie Scholte (AVG'26) in 58.0, Dineke Hogenhout (Ciko'66) 58.9 en Martha Leydekker (Minerva) 60.4.
Amsterdam, 7 augustus 1966, Nederlandse kampioenschappen. Met borstlengte verschil wint Lidy Vonk  de finale 100m voor Truus Hennipman-Cruiming en Wilma van den Berg, alle drie krijgen 12.0. Corrie Bakker loopt 12.1, Martha Klaassen Bos 12.4 en Ciska Janssen 12.5. Door deze uitslag komen Martha Klaassen Bos, Lidy Vonk, Truus Hennipman en Wilma van den Berg definitief in de estafetteploeg voor de Europese kampioenschappen in Boedapest.
Praag, 12 maart 1967, 2e Europese Indoorspelen. Op zaterdag loopt Lia Hinten serie en halve finale 400m. Er komen drie atletes op zondag in de finale op de 150 m. lange baan. Na de eerste bocht is de volgorde, Karin Wallgren (Zweden), Lia Hinten en Ljiljana Petnjaric (Joegoslavië). In die volgorde komt geen verandering. Wallgren loopt 55.7, Hinten 56.7 en Petnjaric 57.3. Het is de eerste Nederlandse indoormedaille, hoewel deze spelen nog niet de status hebben van een echt Europees kampioenschap. De andere Nederlandse deelnemers zijn Els van Noorduyn, kogelstoten vijfde met 15,28 m., Corrie Bakker, verspringen  zesde met 6,06 m. en Marjan Thomas, hoogspringen 1,60 m. in de kwalificatie.
Groningen, 20 augustus 1967, interland Nederland - Roemenië. Wilma van den Berg loopt op de 100m met een geringe tegenwind naar de overwinning in 11.7 voor de Roemeense Iona Petrescu in 12.3. Lidy Makkinje-Vonk wordt derde in 12.4, voor Ekaterina Nourascu 12.5. Later op de dag evenaart Wilma het 200m record op naam van Fanny Blankers-Koen en Truus Hennipman-Cruiming en brengt het op 23.9, waarmee zij ruim eindigt voor Corrie Bakker in 24.4, Petrescu 25.2 en Nourascu 25.6. De estafetteploeg in de samenstelling Wilma van den Berg-Corrie Bakker-Lidy Makkinje-Vonk en Mieke Sterk loopt winnend naar 45.6 en bezorgt Nederland de overwinning.
Drachten, 4 juli 1971, Nederlandse kampioenschappen. Op de gloednieuwe Rubkorbaan van Drachten wordt Constance Brehm (AVR) weer kampioen, nu fel op de huid gezeten door Marianne Burggraaf (Oss-Wik). Stans loopt 54.1 Marianne krijgt 54.4, maar het verschil kan nooit 0.3 geweest zijn. Corrie Bakker (Vitesse), de snelste tot dan toe dat jaar, wordt derde in 54.8 sec. Achter haar komen Hilde Kok (Sagitta), Thea van de Waard (Holland -H) en Toos Peters (de Keien). De limiet voor de Europese kampioenschappen dat jaar in Helsinki is 54.0. Enkele dagen na deze kampioenschappen loopt Marianne Burggraaf 53.9 en plaatst zich voor Helsinki.	De kunststofbaan in Drachten is de eerste wedstrijd-kunststofbaan in Nederland. Een jaar daarvoor, in 1970, is de kunststofbaan van Papendal in gebruik genomen, maar deze baan is in beginsel bedoeld voor training. De eerste kunststofbaan in de wereld, een Grasstex baan, wordt door Chevron Asphalt Company aangelegd in 1958 voor de Florida University. Op 21 juni 1963 loopt Bob Hayes 9.1 over de 100 yards op een Tartan baan in St. Louis. Deze tijd wordt 12 maanden later in Tokio door de IAAF als wereldrecord erkend. Daarmee stemt de IAAF impliciet in met het gebruik van kunststofbanen. In 1966 wordt bekend dat de Olympische Spelen van 1968 op een kunststofbaan zullen worden gehouden. Het merk is dan nog niet bekend. Op dat moment zijn er in de USA al honderden kunststofbanen, van ca. 30 verschillende merken.
München, 3 september 1972, Olympische Spelen. Trudy Ruth gaat naar de Spelen met een beste tijd van 52.7 op de 400m. In de serie loopt ze 53.16 en plaatst zich voor de kwartfinale. Daar loopt ze in de buitenbaan (zie foto) naar een vierde plaats en een Nederlands record van 52.45. In de halve finale kan ze haar prestatie van de vorige dag niet herhalen en wordt met 53.02 laatste. Om in de finale te komen had ze onder de 52 moeten lopen. Trudy zal haar 52.45 niet meer verbeteren. De tijd blijft als record staan tot 1980. Naast het Nederlands kampioenschap 400m in 1972 behaalt zij op dit nummer ook het kampioenschap in 1974 en 1975. In 1973, 1974 en 1975 is zij bovendien kampioen 200m.